วัชรพล

วัชรพลโตขึ้นมาก
อยู่ด้วยกันตั้งแต่ ก.ค. ปีที่แล้ว
ยาวนานเหมือนกันเนอะ
ตอนนี้รักแมวตัวนี้มากๆ ตัวอื่นก็ไม่รักนะ
อยากกลับบ้านเร็วทุกวัน
อยากกอด ทุกวัน
แม้จะเป็นช่วงเวลาที่วัชรพลเหิมเกริมและบ้าคลั่งในพลังแมววัยรุ่นของตัวเอง
ก็ไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใด
บางทีวัชรพลเล่นแรงๆ กัดมือบ้างแบบมันส์ในอารมณ์
ก็ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เจ็บ
บางทีได้รอยเล็บ เลือดซิบๆ ก็ไม่เป็นไร

เข้าใจแมว
แต่แมวไม่เข้าใจเรา
ไม่เป็นไร วันหนึ่งที่วัชรพลแก่ตัว คงจะเรียบร้อยขึ้น
วันนั้น เราคงจะนอนกอดกันได้ทั้งวันโดยที่วัชรพลไม่นึกมันเขี้ยวแล้วแทะมือเราเหมือนตอนนี้