ทาเล็บๆ

ได้เวลาเปลี่ยนสีทาเล็บซะที
แกะกล่องใหม่เอี่ยม
ซื้อจากญี่ปุ่น ไม่ค่อยเห็นในไทย แต่เราคิดว่าที่ซูรูฮะอาจจะมีนะ
เพราะที่นั่นมียาทาเล็บนำเข้าจากญีปุ่นเพียบเลย
ส่วนสีที่จะทาวันนี้
เป็นสีชมพู ที่มีกลิตเตอร์ด้วย
ทาออกมาน่ารักมากเลย
แต่เสียดาย ที่เบสโค้ท หมด เลยไม่ได้ทาเคลือบก่อน
ลงสีจริงเลย ซึ่งก็จะทาเลยค่ะ 555
เอาไว้ตอนเปลี่ยนสีใหม่ ค่อยแก้ตัวใหม่
- -

พอทาเสร็จ
ก็สวยดีนะคะ
ดูมือหวานๆ ขึ้นกว่าเดิมด้วยล่ะ 

กินเตี๋ยวกันป่าว - ร้านอนามัย

ปัญหาโลกแตกของคนทำงานออฟฟิศ
คือเบื่อเมนูอาหาร เบื่อร้านเดิมๆ ที่กินทุกวัน
แต่ก็ไม่รู้จะไปกินไหนที่ดีกว่า
แถมช่วงนี้อากาศก็โคตรร้อน
จะไปไหนก็เหงื่อแตกพลั่ก ดูมีอุปสรรครอบด้าน
เรา ก็เช่นกัน
เป็นคนที่จะไม่ทน กับการกินอะไรที่มันซ้ำซากและไม่อร่อย
โชคดีที่แถวๆ ออฟฟิศ ห่างออกไปไม่ไกลมาก
มีร้านก๋วยเตี๋ยวอนามัย ร้านนึง
อยู่ใกล้ รพ.กรุงเทพฯ สะอาด อร่อย มากๆ

ไปกันเลย ^ ^ 

ร้านสะอาดดีนะ
แต่อากาศร้อนมาก ทางร้านจะมีพัดลมด้วย

วันนี้เราไปกินกันหลายคน
ก็เลยจะมีรูปภาพก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นอนามัย หลายๆ ชาม
ไปดูกันว่าน่ากินแค่ไหน
อ้อ ร้านนี้จะมีแต่ลูกชิ้นเนื้อเท่านั้นนะคะ
ใครที่กินหมู ไม่กินเนื้อก็อดค่ะ

จบละ
ไปทำงานต่อละ
บายยยยย 

จัดห้องทำงานกันเถอะ :)

เมื่อวานมีเวลาจัดห้อง

ดีใจจัง

ปล่อยรกมาตั้งนาน

อีกอย่าง หนังสือใหม่ๆ ที่ต้องซื้อ ก็อยู่ในใจตั้งหลายเล่ม

ได้เวลาจัดหนังสือในส่วนที่วางกองพะเนินอยู่บนชั้นไม้

ให้เป็นระเบียบสักที 

ส่วนหนังสือที่อยู่ในชั้นหนังสือใหญ่

ปล่อยไว้อย่างนั้นก่อน รกเหมือนกัน

แต่ไม่สามารถจัดได้ทั้งห้องในวันเดียว

เลยเลือกแค่มุมหลังโต๊ะทำงานก่อน 

เริ่ม 

ขั้นแรก คือจะย้ายชั้นที่มีลิ้นชักมาตั้งตรงมุมนี้

เพื่อจะใช้หลังตู้ลิ้นชักเป็นที่วางหนังสือ ซึ่งคงวางได้หลายเล่ม

ส่วนชั้นไม้ จะขยับมาวางริมหน้าต่างแทน 

ขั้นตอนนี้ลำบากมาก 

เพราะฝุ่นเริ่มมา

เอาหนังสือทั้งหมดออกมากองข้างล่างก่อน 

แล้วค่อยวางเรียงกลับไปบนหลังตู้ลิ้นชัก

เลือกไซส์ใกล้เคียงกัน วางด้วยกัน

จริงๆ อยากแยกเป็นสำนักพิมพ์เลย แต่เดี๋ยวแบบนั้น ว่างมากจริงๆ ค่อยมาทำก็ได้

วันนี้เอาแค่นี้ก่อน 

ให้พอดูได้ และให้ห้องไม่รกเหมือนเดิมก็พอ 

และพอจัดแล้ว ก็จะได้ประมาณนี้

เอากองรวมกันตรงนี้ให้เป็นระเบียบก็พอ เป็นอันใช้ได้

ส่วนชั้นไม้ (อันนี้ของ IKEA ค่ะ) 

ก็จะเอามาวางริมหน้าต่าง ติดกับโต๊ะทำงาน ซึ่งเป็นโต๊ะไม้สีเดียวกัน

ให้ความรู้สึกไม้ๆ อบอุ่นๆ ดีค่ะ

สำหรับชั้นนี้ จะใช้วางหนังสือเพียงไม่กี่เล่ม 

ที่มักจะหยิบมาเปิดดูบ่อยๆ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ 

ในเวลาที่อยากพักสายตา

หรืออยากดูอะไรน่ารักๆ สวยๆ งามๆ เช่น หนังสือแมว หนังสือภาพสาวน้อยฟูจิโกะ

รวมทั้งหนังสือท่องเที่ยว และหนังสือรวมฮิตคาเฟ่ที่ญี่ปุ่น 

และเหมือนเดิม 

ทุกครั้งที่ทำอะไร ลูกชายตัวแสบ จะเข้ามาป่วนและขอมีส่วนร่วมเสมอๆ 

คราวนี้ก็เพ่นพ่านไปมาบนชั้นหนังสือเลย

อารมณ์ว่า 

ที่แห่งนี้ เขาจะตั้งตนเป็นผู้ครอบครองทั้งหมด 

เอาล่ะ จัดห้องเสร็จก็โบกมือบ๊ายบาย

แล้วเจอกันใหม่นะครับผม ^ ^ 

my watcharapol

ตอนนี้วัชรพลมีอินสตาแกรมแล้ว
ตอนที่เปิดไอจี ให้วันแรก
ทำใจไม่ได้เลย
พอโพสต์ไปแป๊บๆ ก็อยากจะลบแอคเคาท์ทิ้ง
เพราะรู้สึกใจหาย เหมือนแยกวัชรพลออกไปจากตัวเราเอง
ซึ่งจริงๆ มันก็ไม่ถึงกับขนาดนั้น
แต่ความรู้สึกมันไกลกว่านั้น
เศร้าเล็กๆ แต่ด้วยความโง่ ลบไม่เป็น
เลื่อนหาปุ่ม delete ก็ไม่เจอ
เลยเอาไว้แบบนั้นแหละ คนก็เริ่มตามมากันแล้ว ด้วย T_T

กินข้าวไข่เจียว

เมื่อวานไปงานข้างนอกแป๊บนึง
แต่ขากลับ หิวจัด เลยเลี้ยวรถเข้ามาเกตเพลส
เล็งเลยว่าจะกินร้าน กับข้าวกับปลา
เพราะไม่ได้กินที่นี่นานมากๆ อยากกินอะไรไทยๆ ด้วย
อย่าง ข้าวไข่เจียวนี่ไทยมั้ย
5 5 5
ขอเป็นจานด่วนสุด เพราะตอนไปถึงก็ 4 โมงกว่า
5 โมงต้องไปถึงสนามแบดมินตัน
ไข่เจียว ที่มาพร้อมกับข้าวสวยร้อนๆ
เคี้ยวกรอบ หนุบๆ หนับๆ รู้สึกสบายท้องมาก

บ๊าย บาย
เอาไว้ถ้าผ่านมาแถวทองหล่ออีก
เจอกัน
อ้อ ลืมบอกว่า อีกจาน (ไม่มีรูป เพราะลืมโหลดออกมา)
คือ ลาบแซลมอน นะ อร่อยมากกกกก

และที่สำคัญจะลืมไม่ได้
วันนี้ ดีใจ อ่ะ
น้องหวาน พีอาร์คนสวย The Balm
เอา Lucky Stone มาให้ด้วย เซอร์ไพรส์!!!
กังหันที่เห็น คือเอาไปปลุกเสก จากวัด แช กง ที่ฮ่องกงมาเลย
และหินก็มาจากฮ่องกง พรีเมี่ยมมากๆ
สวยด้วย
เวลาใส่แล้วสร้อยหินพลิกไปมา กังหันก็จะหมุนๆ ด้วย น่ารักมากเลย
ใครสนใจ อยากได้อยากมีบ้าง
ตามไป Follow instagram  @qidesignth ได้เลยค่ะ 

วัชรพล

วัชรพลโตขึ้นมาก
อยู่ด้วยกันตั้งแต่ ก.ค. ปีที่แล้ว
ยาวนานเหมือนกันเนอะ
ตอนนี้รักแมวตัวนี้มากๆ ตัวอื่นก็ไม่รักนะ
อยากกลับบ้านเร็วทุกวัน
อยากกอด ทุกวัน
แม้จะเป็นช่วงเวลาที่วัชรพลเหิมเกริมและบ้าคลั่งในพลังแมววัยรุ่นของตัวเอง
ก็ไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใด
บางทีวัชรพลเล่นแรงๆ กัดมือบ้างแบบมันส์ในอารมณ์
ก็ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เจ็บ
บางทีได้รอยเล็บ เลือดซิบๆ ก็ไม่เป็นไร

เข้าใจแมว
แต่แมวไม่เข้าใจเรา
ไม่เป็นไร วันหนึ่งที่วัชรพลแก่ตัว คงจะเรียบร้อยขึ้น
วันนั้น เราคงจะนอนกอดกันได้ทั้งวันโดยที่วัชรพลไม่นึกมันเขี้ยวแล้วแทะมือเราเหมือนตอนนี้

พะงัน ทริป

เดือนที่แล้ว ช่วงวาเลนไทน์ ไปพะงัน มา
กับเพื่อนๆ พี่ๆ ที่ออฟฟิศ HAMBURGER
เป็นครั้งแรกที่ไปพะงัน
หลายอย่างที่คิดไว้ ไม่เหมือนใจคิดซะทีเดียว
บางอย่างผิดไป
บางอย่างดีกว่าที่คิด
แต่สรุปรวมแล้ว เป็นทริปที่น่าจดจำ สนุก และมีความหมายมาก

เดี๋ยวว่างๆ ค่อยมารีวิวเต็มๆ แบบรูปเยอะมาก
ลงเท่าไรก็คงไม่หมด
คิดซะว่า เหล่านี้ คือภาพเกริ่นก่อนเข้าเรื่องในตอนต่อไปก็แล้วกัน

ดีจัง มาเขียนไดอารี่ตรงนี้
รู้สึก เงียบ สงบ ดี