The Lunch Box

- -

ศุกร์ที่แล้ว ไปดู The Lunch Box มา
เป็นหนังอินเดีย
ซึ่ง....
ตอนแรก ไม่รู้จัก ที่ทำงานชวนก็ไป

พอดูจบก็สรุปได้ดังนี้

1. ไม่อยากไปอินเดีย
2. ชอบไอเดียการเล่าเรื่อง ชอบคอนเซปต์การนำเสนอ
3. แต่
4. ไม่ชอบภาพ (เราชอบดูอะไรที่สวยงาม 5 5)
5. รู้สึกว่าเป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่ง
6. แต่
7. ไม่ได้อินมาก
8. ดูแล้วอยากทำอาหารใส่ปิ่นโตบ้าง
9. แต่จะไม่ทำอาหารอินเดีย
10. ให้ 5.5 คะแนนเต็มสิบ

เป็นคนที่ชอบ หรืออินกับอะไรยากขึ้นทุกที
แม้แต่หนังเรื่อง her
ที่ใครๆ ก็ชอบ
เราก็ชอบนะ แต่ชอบแค่บางฉาก บางประโยค ไม่ได้ชอบทั้งหมด
ไปดูเรื่อง Her ตั้งแต่วันแรกที่เข้าฉายที่ลิโด้
ทีแรก
มีสิ่งที่อยากจะเขียนมากมาย
เกี่ยวกับ สิ่งที่ไม่ชอบ (ซะส่วนใหญ่)
แต่ก็ปล่อยทิ้งไว้
ให้มันมีชีวิตที่รันทดอยู่ในความรู้สึกของเราเองก็พอ
ขี้เกียจเถียงกับคนที่เห็นต่าง
ไม่ได้จะว่าอะไร
แค่...
ปล่อยมันไป
- -

ปีนี้ ยังไม่ชอบอะไรจริงๆ จังๆ เลยนะ
เป็นคนหยาบกร้านขึ้นทุกที
เหมือนกับว่า ตอนนีั้หัวใจกำลังจะแปลงร่างเป็นก้อนหิน
ก้อนหินที่จะไม่ยอมให้มีดอกไม้โผล่ขึ้นมามีชีวิตอยู่ใกล้ๆ
โหดป่ะ

นอกจากจะไม่ยินดียินร้ายกับ สิ่งรอบข้างแล้ว
ชีวิตยังคงวุ่นวาย ราวกับอยู่บนเรือ ที่โคลงไปทางซ้ายที ขวาที
เดี๋ยวต้องย้ายออฟฟิศไปที่ใหม่ด้วย
โอ้ย
มีคอลัมน์ที่ต้องรีบเขียนให้เสร็จ ก่อนจะย้าย
เพราะจะมีวันที่เราไม่สามารถทำงานได้ 3-4 วัน นอนอยู่บ้านเล่นๆ
ระหว่างรอทีมงานเซตระบบเครื่องคอมพิวเตอร์ สายแลนด์ อินเทอร์เน็ตต่างๆ
"จะเป็นยังไงนะ"
ชีวิต ที่ใหม่ๆ
ที่ทำงาน ใหม่ๆ
ความทุกข์ใจเพียงอย่างเดียวตอนนี้เท่าที่รู้คือ แถวนั้นไม่มีร้านอาหารเลย
เรื่องกิน เรื่องใหญ่มากนะ

ก็ได้แต่หวังว่า - - เมื่อเวลาผ่านไป จะมีร้านอาหารอร่อยๆ มาเปิดใกล้ๆ ที่ทำงาน
และกาแฟ ไม่เป็นไร
ต่อให้ไม่มีร้านกาแฟ
ยังทำมาจากบ้านได้ 

เมื่อชีวิตกำลังก้าวเข้าสู่ความเปลี่ยนแปลง
ก็ทำได้แค่จ้องตากับสิ่งที่มองไม่เห็น
วันข้างหน้าของฉันจะเปลี่ยนมากน้อยอย่างไร

ทำได้แค่ รอ